Opublikowano 6 komentarzy

Zabawka edukacyjna – Numer 1 – Iluzja Jastrowa

Blog tworzenia. W inlabi.com zaczęliśmy przygotowywać kolejne produkty. Są to naukowe zagadki oraz drobne gadżety, tak aby młodzież miała szanse na rozwój interdyscyplinarny. Dziś powiemy sobie o Numerze 1 w naszej ofercie

Numer 1 – Zagadka JJ.

Samą zabawkę można nabyć w naszym sklepie za drobne pieniądze. Wykonana jest ona z drewna i jest w postaci listu z zadaniem dla odkrywcy.

I dalsza część informacji będzie już zawierało wytłumaczenie. Tutaj jeżeli nie lubisz spoilera, to polecamy nabycie zagadki, a potem przeczytanie artykułu.

Na wiki można przeczytać:

Złudzenie Jastrowa to złudzenie optyczne przypisywane polsko-amerykańskiemu psychologowi Josephowi Jastrowowi. (Joseph – wyemigrowała jako dziecko do USA). Wymieniona iluzja optyczna jest znana pod różnymi nazwami: iluzja pierścienia-segmentu, iluzja Jastrow, iluzja obszaru Wundta lub iluzja Wundt-Jastrow.

Iluzja występuje również w prawdziwym świecie. Na przykład zestawiając dwa tory kolejowe zabawek, które są identyczne, chociaż dolny wydaje się być większy. Istnieją trzy konkurujące teorie dotyczące tego, jak zachodzi ta iluzja.

Najstarsze wzmianki o tej iluzji można znaleźć w The World of Wonders, książce z 1873 roku o ciekawostkach natury, nauki i sztuki. Dwa łuki są umieszczone jeden na drugim. Są podobnej wielkości, ale nie takie same. Wewnętrzny promień łuku górnego jest taki sam jak promień zewnętrzny łuku dolnego.

Pierwszym psychologiem, który opisał tę iluzję, był niemiecki psycholog Franz Müller-Lyer w 1889 roku. Jego artykuł przedstawia zbiór geometrycznych iluzji wielkości, w tym to, co jest obecnie znane jako iluzja Müllera-Lyera. Jego praca obejmuje również segmenty pierścienia, które obecnie znamy jako Iluzję Jastrowa.

Joseph Jastrow intensywnie badał iluzje optyczne, z których najwybitniejszym jest iluzja królika-kaczki, obraz, który można interpretować zarówno jako królik, jak i kaczkę. W 1892 opublikował artykuł, w którym przedstawił swoją wersję tego, co obecnie znane jest jako iluzja Jastrowa. Jego wersja różni się od powszechnie używanej postaci, ponieważ dwa łuki zwężają się do jednego końca.

W tym samym czasie po drugiej stronie Atlantyku niemiecki naukowiec Wilhelm Wundt był również pionierem w badaniach psychologicznych. Napisał jedną z pierwszych książek o geometrycznych iluzjach optycznych, w której skopiował projekt opublikowany wcześniej przez Müller-Lyer.

WYJAŚNIENIE

Istnieje kilka konkurencyjnych wyjaśnień, dlaczego mózg dostrzega różnicę w wielkości między segmentami pierścienia, z których żadne nie zostało zaakceptowane jako ostateczne.

I -Jedno z wyjaśnień dotyczy tego, jak umysł interpretuje dwuwymiarowe obrazy na siatkówce jako trójwymiarowy świat.

II- Inne wyjaśnienie dotyczy faktu, że umysł może zająć się tylko małym polem widzenia, które jest rekonstruowane przez naszą świadomość.

III- Najczęściej stosowanym wyjaśnieniem jest to, że mózg jest zdezorientowany różnicą wielkości między dużym i małym promieniem. Krótki bok sprawia, że ​​długi bok wydaje się dłuższy, a długi bok sprawia, że ​​krótki bok wydaje się jeszcze krótszy.

Podobieństwo do innych złudzeń optycznych

Iluzja Jastrowa została porównana z innymi iluzjami optycznymi, takimi jak iluzja Grubej Twarzy, iluzja Krzywej Wieży i iluzja Ponzo.

Masaki Tomonaga, badacz z Uniwersytetu w Kioto, porównał Iluzję Jastrow z tak zwaną Iluzją Grubej Twarzy. Przeprowadził eksperymenty na ludziach i szympansach, aby porównać tę iluzję z klasyczną iluzją jastrowska. Wiadomo, że zwierzęta obserwują wiele takich samych złudzeń optycznych jak ludzie, ale było to pierwsze badanie, które wykazało, że iluzja Jastrow jest również doświadczana przez szympansy. Iluzja Fat Face występuje, gdy dwa identyczne obrazy tej samej twarzy są ustawione pionowo, twarz na dole wydaje się grubsza. Efekt jest znacznie mniejszy niż w przypadku Iluzji Jastrowskiej, z różnicą wielkości zaledwie czterech procent. Eksperyment wykazał, że zarówno ludzie, jak i szympansy zostali oszukani przez Iluzję Jastrowa. Dla porównania żaden z badanych nie wybrał niewłaściwego prostokąta. Badani ludzie wykazywali silną iluzję Grubej Twarzy, ale szympansy nie postrzegały górnej części twarzy jako cieńszej.

Badania percepcji

Japoński psycholog Shogu Imai eksperymentował z różnymi wersjami Iluzji Wundta w 1960 roku, aby dowiedzieć się, która kombinacja pomiarów tworzy najsilniejszą iluzję. Zmieniał promień wewnętrzny i zewnętrzny, kąt otwarcia segmentu i kąt końców. Przyjrzał się również, czy odległość między tymi dwoma kształtami, czy są one poziomo lub pionowo, wpływa na siłę iluzji. Imai pokazał grupie ludzi różne wersje iluzji i poprosił ich o ocenę postrzeganej różnicy w wielkości. Imai stwierdził, że maksymalna zgłoszona różnica wynosiła około dziesięciu procent. Odkrył również, że promień wewnętrzny powinien wynosić 60% promienia zewnętrznego, aby osiągnąć maksymalny efekt. Stwierdzono, że idealny kąt otwarcia wynosi 80 stopni. Kąt cięcia jest najbardziej efektywny przy zero stopniach, co ma miejsce, gdy linia przechodzi przez środek segmentów okręgu. Odkrył również, że złudzenie jest najsilniejsze, gdy segmenty są poziome, a idealna odległość jest tuż nad sobą. Nakładanie się segmentów lub zbytnie ich oddalanie niszczy iluzję.

Manfredo Massironi i jego koledzy z uniwersytetów w Rzymie i Weronie zmodyfikowali iluzję Jastrow, aby opracować test diagnostyczny jednostronnego zaniedbania przestrzennego. Ludzie, którzy cierpią z powodu zaniedbania, nie doświadczają iluzji, gdy nakładająca się część segmentów znajduje się po stronie, po której brakuje ich percepcji. Kiedy segmenty są odwrócone, postrzegają iluzję w taki sam sposób, jak ludzie, którzy nie cierpią z powodu zaniedbania.

Naukowcy zbadali również podatność osób z autyzmem na szereg złudzeń optycznych. Badania te wydają się wskazywać, że osoby z autyzmem nie doświadczają złudzeń wzrokowych. To odkrycie jest zgodne z ideą, że autyzm wiąże się z nadmiernym skupieniem się na szczegółach. Te ustalenia zostały ostatnio zakwestionowane. Ostatnie badania, które obejmowały iluzję Jastrowa, podały w wątpliwość te odkrycia.

Iluzja Jastrowa została wykorzystana do sprawdzenia, czy małe dzieci dają się zwieść geometrycznym iluzjom optycznym. Badacze użyli segmentów pierścieni, które nie były równe, aby mogły symulować zarówno iluzoryczne, jak i rzeczywiste różnice w wielkości. Pokazali dwa segmenty w trzech konfiguracjach. Mniejszy zacieniony mniejszy segment został umieszczony na górze, aby podkreślić różnicę w rozmiarze. W innych pozycjach mniejszy kawałek został umieszczony pod lub nad większym kawałkiem, aby stworzyć iluzję, że jest większy. Dzieci zostały poproszone o zagranie w grę „Duży i mały” i wskazanie, który segment jest naprawdę większy od drugiego. W drugiej wersji testu dzieci zostały poproszone o wskazanie, który z nich wygląda na większy. Wyniki pokazują, że dzieci w wieku od pięciu lat są w stanie odróżnić rzeczywiste różnice w wielkości od różnic pozornych.

6 komentarzy do: “Zabawka edukacyjna – Numer 1 – Iluzja Jastrowa

  1. przeglądałem książkę The World of Wonders – i na prawdę wybraliście jedną z najlepszych zabaw z tej książki

    1. Jastrow wyemigrował do USA jak wielu naszych rodaków i tam się rozwinął.

  2. Najprostsza iluzja, jaką widziałem, ale ryje mózg…. i daje do myślenia. Tak samo jak w książce Pan Samochodzik iluzje Girolamo Cagliostro robi wrażenie.

    1. Można by było zrobić jakieś inne wersje iluzji Jastrowa

  3. Moglibyście udostępnić jakieś zagadki na zasadzie free dowload pdf. Czy możecie to zrobić?
    Fajnie by było, aby nie trzeba było korzystać z wysyłki.

  4. Aż ciężko mi pomyśleć jak mózg morze nam płatać figle, jak taka prosta iluzja może zmienić percepcję postrzegania świata. Ciekawy co to będzie za 5-10 lat kiedy metawersum wejdzie do świata realnego. Tam dopiero będą iluzje, sterowanie oraz wykorzystywanie – tak zwane dojenie człowieka na każdym etapie.

Skomentuj 89 Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *