Opublikowano 4 komentarze

Zabawka edukacyjna – Numer 12 – Classic Tangram – ponad 34 wzory

Dziś wzięliśmy na celownik klasykę – tangram, który można już kupić w naszym sklepie.

Zagadka numer 12 – Classic Tangram – ponad 34 wzory

Tangram (chiński: 七巧板; pinyin: qīqiǎobǎn; dosł. „siedem klocków umiejętności”) to układanka rozbiorowa składająca się z siedmiu płaskich wielokątów, zwanych tan, które są układane razem w kształty. Celem jest odtworzenie wzorca (z podaną jedynie konturem), który został dołączony do naszej zabawki, używając wszystkich siedmiu elementów bez nakładania się. Alternatywnie klocki można wykorzystać do stworzenia oryginalnych minimalistycznych projektów, które są cenione ze względu na ich nieodłączne walory estetyczne lub jako podstawę do rzucania wyzwania innym, aby powieliły jej kontur. Uważa się, że gra została wynaleziona w Chinach około końca XVIII wieku naszej ery, a wkrótce potem przewieziona do Ameryki i Europy przez statki handlowe. [1] Przez pewien czas stała się bardzo popularna w Europie, a potem ponownie podczas I wojny światowej. Jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych łamigłówek sekcyjnych na świecie i była używana do różnych celów, w tym do rozrywki, sztuki i edukacji. [2] [ 3] i dalej na podstawie wikipedii możemy się dowiedzieć.

Etymologia słowa tangram.

Pochodzenie słowa „tangram” jest niejasne. Jedna z hipotez zakłada, że ​​jest to złożenie greckiego elementu „-gram” pochodzącego od γράμμα („znak pisany, litera, to, co jest narysowane”) z elementem „tan-”, który jest różnie uważany za chiński t przedłużyć” lub kantoński t’ang „chiński”.[4] Alternatywnie słowo to może być pochodną archaicznego angielskiego „tangramu” oznaczającego „dziwną, misternie wymyśloną rzecz”.

W obu przypadkach uważa się, że pierwsze znane użycie tego słowa można znaleźć w książce Geometryal Puzzle for the Young z 1848 r., autorstwa matematyka i przyszłego rektora Uniwersytetu Harvarda, Thomasa Hilla, który prawdopodobnie ukuł ten termin w tej samej pracy. Hill energicznie promował to słowo w licznych artykułach nawołujących do wykorzystania łamigłówki w edukacji, a w 1864 roku zostało ono oficjalnie uznane w języku angielskim, kiedy zostało włączone do American Dictionary Noah Webstera.[6]

Historia – Początki

Wczesne lata prób datowania Tangramu zostały zatarte przez popularną, ale oszukańczą historię napisaną przez słynnego twórcę puzzli Samuela Loyda w jego Ósmej Księdze Tan z 1908 roku. Praca ta zawiera wiele dziwacznych cech, które wzbudziły zarówno zainteresowanie, jak i podejrzenia wśród współczesnych badaczy, którzy próbowali zweryfikować relację. W 1910 stało się jasne, że to mistyfikacja. List datowany na ten rok od redaktora Oxford Dictionary Sir Jamesa Murraya w imieniu szeregu chińskich uczonych do Henry’ego Dudeney’a brzmi: „Wynikiem analizy wykazano, że człowiek Tan, bóg Tan i Księga Tan są całkowicie nieznane chińskiej literaturze, historii lub tradycji.”[5] i że datowanie na 4000 lat p.n.e. musi być uważane za całkowicie bezpodstawną i fałszywą.

Historyczny chiński wynalazca Tangramu jest nieznany poza pseudonimem Yang-cho-chu-shih (mądry samotnik). Uważa się, że zagadka została pierwotnie wprowadzona w książce zatytułowanej Ch’i chi’iao t’u, o której Shan-chiao donosił już jako zagubioną w 1815 roku w jego książce New Figures of the Tangram. Niemniej jednak ogólnie uważa się, że początki układanki miały miejsce około 20 lat wcześniej.[7]

Pomimo stosunkowo niedawnego powstania, w Chinach istnieje znacznie starsza podobna zabawka, które prawdopodobnie odegrała rolę w inspiracji znanego dziś tangramu. W szczególności modułowe stoły bankietowe z dynastii Song mają niesamowite podobieństwo do elementów do gry w Tangram. Były także książki poświęcone układaniu ich razem w ciekawe wzory.[8]

Wybitny matematyk z III wieku Liu Hui wykorzystał w swoich pracach dowody konstrukcyjne, a niektóre z nich są uderzająco podobne do opracowanych później stołów bankietowych, które z kolei wydają się wyprzedzać Tangram.

Świat współczesny

Najwcześniejszy zachowany tangram został podarowany magnatowi morskiemu z Filadelfii i kongresmenowi Francisowi Walnowi w 1802 roku, ale dopiero ponad dekadę później zachodnia publiczność miała szanse szeroko się zapoznać z tą zagadką. W 1815 roku amerykański kapitan M. Donnaldson otrzymał dwie książki autora Sang-Hsia-koi na ten temat (jedna książka problemów i jedna książka rozwiązań), gdy jego statek Trader zacumował tam. Zostały one następnie przywiezione statkiem do Filadelfii, w lutym 1816. Pierwsza książka tangramowa, która została opublikowana w Ameryce, była oparta na parze przywiezionej przez Donnaldsona.[10]

Zagadka ostatecznie dotarła do Anglii, gdzie stała się bardzo modna. Szał szybko rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie. Było to spowodowane głównie parą brytyjskich książek o tangramach, The Fashionable Chinese Puzzle i towarzyszącej im książce z rozwiązaniami, Key.[11] Wkrótce z Chin eksportowano masowo zestawy tangramowe, wykonane z różnych materiałów, od szkła, przez drewno, po skorupę żółwia.[12]

Wiele z tych niezwykłych i wykwintnych zestawów tangram trafiło do Danii. Duńskie zainteresowanie tangramami gwałtownie wzrosło około 1818 roku, kiedy opublikowano dwie książki na temat zagadki, ku wielkiemu entuzjazmowi.[13] Pierwszym z nich był Mandarinen (O chińskiej grze). Został napisany przez studenta Uniwersytetu w Kopenhadze, który był niefikcyjną pracą o historii i popularności tangramów. Druga, Det nye chinesiske Gaadespil (Nowa chińska gra logiczna), składała się z 339 łamigłówek skopiowanych z Ósmej Księgi Tan, a także jednego oryginału.[13]

Jednym z czynników przyczyniających się do popularności gry w Europie było to, że chociaż Kościół katolicki zabronił wielu form rekreacji w szabat, nie sprzeciwiał się grom logicznym, takim jak tangram.[14]

 

Na nowo odkrycie tangramu w Niemczech (1891-1920)

Tangramy zostały po raz pierwszy przedstawione niemieckiej opinii publicznej przez przemysłowca Friedricha Adolfa Richtera około 1891 roku.[15] Zestawy zostały wykonane z kamienia lub fałszywej ceramiki,[16] i sprzedawane pod nazwą „Puzzle z kotwicą”.[15]

Bardziej na arenie międzynarodowej, pierwsza wojna światowa była świadkiem wielkiego odrodzenia zainteresowania tangramami, na froncie i okopach obu stron. W tym czasie od czasu do czasu pojawiał się pod nazwą „Sfinks” jako alternatywny tytuł dla zestawów „Puzzle z kotwicą”.[17]

PARADOKSY

Możliwe jest złożenie dwóch kształtów, które wydają się podobne, ale z tą rożnicą, że niby jeden element jest dodatkowi. Paradoks tangramu to błąd dzielenia: dwie postacie złożone z tego samego zestawu części, z których jedna wydaje się być właściwym podzbiorem drugiej.[19] Jednym ze słynnych paradoksów jest paradoks dwóch mnichów, przypisywany Dudeneyowi, który składa się z dwóch podobnych kształtów, jednego z brakiem stopy, a drugiego bez stopy.[20] W rzeczywistości obszar stopy jest kompensowany na drugiej figurze przez nieco większe ciało.

 

 

Wyjaśnienie paradoksu dwóch małp:

Na rysunku 1 długości boków są oznaczone, zakładając, że kwadrat ma boki jednostkowe.

Na rycinie 2 nakładanie się ciał pokazuje, że ciało bez stóp jest większe o powierzchnię stopy. Zmiana pola jest często niezauważana, ponieważ √2 jest bliski 1,5

 

Kolejny paradoks, który można wykonać z użyciem tangramu jest zaproponowany przez Sama Loyda w 8. Księdze Tan:[21]

Paradoks tangramu Magic Dice Cup – z książki Sama Loyda The 8th Book of Tan (1903).[21] Każda z tych filiżanek została skomponowana przy użyciu tych samych siedmiu geometrycznych kształtów. Ale pierwsza filiżanka jest cała, a pozostałe zawierają wakaty różnej wielkości. (Zauważ, że ta po lewej jest nieco krótsza niż pozostałe dwie. Ta pośrodku jest trochę szersza niż ta po prawej, a ta po lewej jest jeszcze węższa.)[23]

Ilość kombinacji

Z samych tylko XIX-wiecznych tekstów powstało ponad 6500 różnych problemów tangramowych, a ich obecna liczba stale rośnie.[24]

 

References
1. Slocum (2003), p. 21.
2. Slocum (2001), p. 9.
3. Forbrush, William Byron (1914). Manual of Play. Jacobs. p. 315. Retrieved 2010-10-13.
4. Oxford English Dictionary, 1910, s.v.
5. Slocum (2003), p. 23.
6. Slocum (2003), p. 25.
7. Slocum (2003), pp. 16–19.
8. Slocum (2003), p. 16.
9. Slocum (2003), p. 15.
10. Slocum (2003), p. 30.
11. Slocum (2003), p. 31.
12. Slocum (2003), p. 49.
13. Slocum (2003), pp. 99–100.
14. Slocum (2003), p. 51.
15. „Tangram the incredible timeless 'Chinese’ puzzle”. www.archimedes-lab.org.
16. Treasury Decisions Under customs and other laws, Volume 25. United States Department Of The Treasury. 1890–1926. p. 1421. Retrieved 2010-09-16.
17. Wyatt (26 April 2006). „Tangram – The Chinese Puzzle”. h2g2. BBC. Archived from the original on 2011-10-02. Retrieved 2010-10-03.
18. Braman, Arlette (2002). Kids Around The World Play!. John Wiley and Sons. p. 10. ISBN 978-0-471-40984-7. Retrieved 2010-09-05.
19. Tangram Paradox, by Barile, Margherita, From MathWorld – A Wolfram Web Resource, created by Eric W. Weisstein.
20. Dudeney, H. (1958). Amusements in Mathematics. New York: Dover Publications.
21. The 8th Book of Tan by Sam Loyd. 1903 – via Tangram Channel.
22. Loyd, Sam (1968). The eighth book of Tan – 700 Tangrams by Sam Loyd with an introduction and solutions by Peter Van Note. New York: Dover Publications. p. 25.
23. „The Magic Dice Cup”. 2 April 2011.
24. Slocum 2001, p. 37.
25. Fu Traing Wang; Chuan-Chih Hsiung (November 1942). „A Theorem on the Tangram”. The American Mathematical Monthly. 49 (9): 596–599. doi:10.2307/2303340. JSTOR 2303340.
26. Read, Ronald C. (1965). Tangrams : 330 Puzzles. New York: Dover Publications. p. 53. ISBN 0-486-21483-4.
27. Brooks, David J. (1 December 2018). „How to Make a Classic Tangram Puzzle”. Boys’ Life magazine. Retrieved 2020-03-10.

 

Poniżej prezentujemy rozwiązania wybranych układów tangramu. Polecamy korzystać z tych wzorów jedynie z ostateczności.

4 komentarze do: “Zabawka edukacyjna – Numer 12 – Classic Tangram – ponad 34 wzory

  1. Super wyglądają te wasze tangramy 😉

  2. Bardzo, dużo wzorów, ja kupiłem ze względu na ilość wzorów i nie żałuję – super zabawa.

    1. Dobrze, że rozwiązania nie są umieszczone w zabawce… zmusza to do główkowania. My wszystko sami rozwiązaliśmy. Jak już przejdziesz tę zabawę, to wydaje mi się, że inne wzory do tangramów nie mają sensu do układania, bo nic nowego to nie jest. Tutaj jest kwintesencja.

  3. Tangram to bardzo atrakcyjna zabawa, prosta, ale rozwija kreatywnie wyobraźnię.

Skomentuj robert Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *